Diken dala, dal yaprağa, yaprak goncaya hayran! Dal dikensiz, yaprak dalsız, gonca yapraksız olmaz! Nefis can'a, can bedene, bedense ruha hayran! Can nefissiz, beden cansız, ruhsa bedensiz olmaz.!

Ben deme ! 
Sonra sorarlar sen kimsin diye ? 
Tanıyormusun seni ki ben diyesin ?
Ne anlatabilirsin kendin hakkında, hep geçmiş şeyler. Geçmiş, gitmiştir a canım, varsa elinde bir şey geçmişe ait göster bakalım. AH dan başka, eyvah dan başka ne var geçmişte ! 
YARIN dediğin ise varlığı yokluğu meçhul olandır, sen an'a bak, bu an ne haldesin, bulunduğun hal seni bir an sonraya nasıl taşıyor, hayalinle amelin de...nkse birbirine ve bu denklikte abd olabilmişsen, rıza denilen şey sende tevafuk etmişse kıymetlidir o an'ın işte.
Ey benliğin kuyusuna düşmüş zavallı !
 O kuyudan seni çıkartacak olana sesini duyurmaya bak yoksa işin zor, Yusufa uzanan ipe talip ol, Ebu cehil kendi kazdığı kuyuya düştüde ne kadar ip uzattılarsa çıkaramadılar, ta ki o mubarek, kutlu el uzanıncaya kadar !! 
İşte kendi kazdığın kuyuya düşmeyesin dikkat et,
 yoksa sesini duyurabileceğin,
 seni o kuyudan çekip çıkartacak bir el bulmak zordur.
Benliğin kuyusu her ben dedikçe daha da derine çeker seni, 
gel sen kulluğun kimliğiyle isimlendir kendinide
 abd'ım de, kul'um de, 
vesselam.
 
İslamboli

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder