İhtiyaç anında herkesi yanında görmek isteyen, ihtiyacı bitince kendini dünyaya sultan zanneder. 

Nankörlük en çok insana yakışan bir hususiyettir, neden derseniz hayvanın nankör olması söz konusu olamaz çünki o tabiyatının gereğini yapmaktadır.

Ya insan denilen mahluk ! İşte nankörlük onda bir anlam kazanır....

Nankörlüğünü ve sebeblerini bilse dahi nefsinin ve şeytanının zulüm ve aldatmacasından kendini kurtaramadığı için,ve birde kibir ve isyan duyguları harekete geçtiği için, nankörleşmeye başlar.

Önce kendini inandırır yaptığının doğru olduğuna ve bunu yaparkende muhatabında kusurlar aramaya başlar.

Kendince doğrular elde eder ve bütün bunları doğrulatabilmek içinde dedikoduya başlar, etrafındaki müşterek dost veya dost görünenlerle paylaştıkça kendine olan güveni güya sağlamlaşır ve işte sonun başlangıcıdır bu.!

İslamboli